یقینا شیرین ترین حادثه ای که در زندگی اکثر افراد جامعه اتفاق می افتد و به دسته بندی های فرهنگی، علمی، اجتماعی و سیاسی بستگی ندارد ازدواج است. نیازهای فیزیولوژیک انسان های سالم آنها را به سوی انتخاب همسر، همراز، همراه، همدل می کشاند که ثمره آن آرامش، تکامل تولید و تربیت انسانها است که قرآن کریم و بزرگواران دین ما بدان توصیه فراوان دارند بنابراین یکی از جنبه های مهم در زنجیره سلامتی انسان ها، بهداشت تولید مثل است.
توجه به این گروه از افراد جامعه و افزایش آگاهی های آنها می تواند به تداوم، ثمر بخش بودن زندگی مشترک و بهبود وضعیت سلامت جسمی و روانی آنها کمک فراوان کند. به واقع یکی از مهمترین و بزرگترین وقایع زندگی هر انسانی ازدواج است. زمانی که مرحله تازه ای از زندگی آغاز می شود مرحله ای که پاسخی است به نیازهای موجود و خود مولد نیازهایی نو. نیازهایی از قبیل غرایز طبیعی، نیاز به امنیت و آرامش، نیاز به همدلی، رهایی از تنهایی، نیاز به عشق و عطوفت و... پایه گذار ازدواج و انتخاب شریکی برای زندگی است. اما این نیازها وقتی به درستی پاسخ گفته می شود که باور داشته باشیم همسر ما نیز با همین آرمان ها ما را انتخاب نموده است او نیز برای برطرف شدن نیازهای جسمی و روحی خود اقدام به ازدواج کرده است بنابراین همیشه یک تعامل دو جانبه بین زن و شوهر وجود دارد. ازدواج و زندگی مشترک رامی توان از جهات مختلف اجتماعی، عاطفی، روانی، معنوی، بهداشتی و شرعی بررسی کرد.
یکی از هدف های ازدواج که به تداوم نسل نیز می انجامد داشتن فرزند است که وجود آنها باعث گرمی، پویایی و صفای کانون خانوادگی شده و انگیزه ها را برای دوام زندگی و احتمالا تخفیف درگیری های زن و شوهر بالا می برد.
اما این ازدواج در فرهنگ های مختلف به گونه های متفاوت انجام می شود. اما نوعی از ازدواج که در میان ما ایرانیان شایع است و در نسل های گذشته در راس ازدواج ها قرار داشته ازدواج فامیلی است. البته در سال های اخیر این نوع ازدواج رو به کاهش رفته اما هنوز هم شاهد آن هستیم.
این نوع پیوند که شاید از بعضی از جهات مثبت به نظر رسد خانواده ها را در مواردی دچار مشکل می کند. در این مبحث به این نوع ازدواج می پردازیم و خصوصیات ارثی که از آن به افراد منتقل می شود را مورد بررسی قرار می دهیم و ببینیم که آیا ازدواج های فامیلی باعث می شود که بیماری ها و ژن های بیماری زا در نسل های آینده بیشتر می شود یا نه؟
