آرامش را یاد بگیرید!

هوا سرد است، به بیرون نگاهی میاندازد و از منزل خارج میشود. شدت بارش برف آنچنان است که چند متر جلوتر از خود را به سختی میبیند. هنگام رانندگی مدام نگران از دست دادن زمان است. ترافیک صبحگاهی با بارش برف دو چندان شده و انگار تمام شدنی نیست. پشت فرمان خودرو از بخت بد خود گلایه و بر ترافیک شهری بد و بیراه میگوید. ساعت از هشت و نیم گذشته و هنوز در ترافیک گیر کرده است، دیگر امیدی برای به موقع رسیدن ندارد. از همین حالا میتواند نتیجه دیر رسیدن به اداره و سرزنشهای رئیسش را پیش بینی کند. هنگام وارد شدن به محل کار به دنبال بهانه ای میگردد تا تأخیرش را توجیه کند. به محض ورود، ناگهان رئیس را مقابل خود میبیند.