۱۵دی
انتقال پیامها، بیشتر اوقات با استفاده از کلمات و رفتار کلامی گسترده صورت میگیرد. با وجود این، رفتار غیرکلامی نیز، یکی از مقولههای عمده ارتباط به شمار میآید. رفتار غیر کلامی، مسائلی مانند: تن صدا، زبان بدن، حالت اندام، وضع ظاهر، نشانههای چهرهای و مواردی از این قبیل را شامل میشود (برنشتاین، ترجمه سهرابی، 1382). موثرترین راهی که پیام تا حد امکان با وضوح منتقل میشود، عبارت است از ترکیب محتوای پیام با یک پیام غیر کلامی متناسب با آن. این نوع ارتباط، "پیام همخوان" نامیده میشود (دوسادلیر[1]، ترجمه صابری، 1381).
در ادامه انواع رایج اطلاعاتی که از راه مجرای غیر کلامی مهم ارتباطی منتقل میشود، ارائه میگردد: