تاریخ زناشویی در ایران

اهمیت اساسی شکل حقوقی و ارزش اجتماعی زناشویی در این بود که اسلام، هم زمان ازدواج با چهار زن را اجازه می داد(1) و در کنار آن نیز امکان ارتباط با کنیزان وجود داشت.(2) انواع زناشویی، به همان گونه عصر ساسانی(3) و حتی زمان قبل از آن(به ویژه برای محافل ممتاز)، در ایران میراثی قدیمی بود، و در اسلام نیز مانعی برایش به وجود نیامد. البتّه اشخاص اعیان به علت وجود تعداد زیاد زنان آزاد، برای مدتی طولانی محدودیت چهار نفر را حفظ نکردند(4)