حریم یک مفهوم ذهنی است که ابتدا فقط در باور افراد ریشه دارد، اما هر فردی به مرور زمان سعی می کند به این باورها شکل واقعی و عینی بدهد. در حقیقت همه ی ما از زندگی زناشویی پیش فرض هایی در ذهن داریم که ممکن است این پیش فرض ها ( یا همان تجربیات) را از مشاهده ی زندگی مشترک اطرافیان مان کسب کرده باشیم یا حتی حاصل زندگی مشترکی باشد که قبلاً خودمان تجربه کرده ایم و حالا آن را به هر دلیلی از دست داده ایم. در نتیجه هر فردی براساس باورهایی که از طریق منابع متعدد ( والدین، اقوام، دوستان و آشنایان، جامعه، مدرسه و...) می گیرد در ذهن خود برای هر چیزی حریمی مشخص می کند و بایدها و نبایدهایی را در نظر می گیرد.
به عبارت دیگر این بایدها و نبایدهای کلی نیست که حریم را می سازد، بلکه این حریم است که بایدها و نبایدها را شکل می دهد. رعایت حریم زناشویی به عنوان یک قانون - هر چند قانونی نانوشته - مانند رعایت هر قانون دیگری ضروری است و نادیده گرفتن آن به روابط بین زن و مرد آسیب می رساند.
