خانواده و حسن خلق در اسلام

یکی از مهم ترین سفارش های اسلام به انسان ها، حسن خلق و خوش اخلاقی است. به طور کلی، اسلام همه انسان ها را ملزم به رعایت حسن خلق می کند، از بد اخلاقی باز می دارد.
خداوند پیامبر (ص) را به داشتن خلق عظیم چنین می ستاید:
«وانک لعلی خلق عظیم؛ (1) و تو (ای پیامبر) اخلاق عظیم و برجسته ای داری».
مسایلی همچون حسن خلق، ملاطفت در برخوردها، ترک خشونت در معاشرت، نگهداشتن احترام افراد و ارج نهادن به شخصیت و حقوق دیگران، از جمله صفات عالی و روحی هر انسان خود ساخته و تربیت شده ای است.
پیامبر اکرم (ص) فرموده است:
«ما یوضع فی میزان امرء یوم القیامه افضل من حسن الخلق؛ (2) در روز قیامت چیزی برتر و بالاتر از حسن خلق در ترازوی عمل کسی نهاده نمی شود. »
و نیز می فرماید:
«اکثر ما تلج به امتی الجنه تقوی الله و حسن الخلق؛ (3) بیش ترین چیزی که سبب می شود امت من به خاطر آن وارد بهشت شوند، تقوای الاهی و حسن خلق است».
خوش اخلاقی سبب شیرین تر شدن زندگی، (4) جلب دوستی و محبت دیگران،(5) افزون شدن روزی،(6) آباد گشتن سرزمین ها و طولانی شدن عمر می شود( 7) و این امر با افزایش پاکی و صفای باطنی، ( 8) انسان را به پیامبر اکرم (ص) نزدیک می کند،(9) و عذاب الاهی را تخفیف می دهد. (10) در مقابل، بد اخلاقی، باعث سخت شدن زندگی،(11) کاهش روزی، (12) از دست دادن محبت دیگران،(13) ناراحتی طولانی، (14) فاسد شدن ایمان، (15) و فشار قبر می شود. (16)

خانواده و حسن خلق

1. ابراز محبت

انسان تشنه ی دوستی و محبت است و محبت، انگیزه بسیاری از تلاش ها و زحمت های طاقت فرسای زندگی است. محبت زن و فرزند، پدر و مادر و دوست و آشنا است که انسان را به فعالیت و کسب معاش وا می دارد.
همچنان که آدمی از محبت خویش نسبت به دیگران لذت می برد، پیوسته در تلاش است که محبت دیگران را نسبت به خود جلب کند.
انسان می خواهد او را دوست داشته باشند و اگر احساس کند که هیچ کس به او علاقه ندارد، جهان با همه ی وسعتش برای او تنگ و تاریک خواهد شد؛ خود را غریب و تنها می بیند و چه بسا همین احساس تنهایی او را به اذیت و آزار دیگران و یا حتی خودکشی وا دارد.
از دید اسلام، اساس زندگی خانوادگی بر محبت است. خداوند در قرآن می فرماید: