سؤالی که با اندیشیدن حول مسأله خوشبختی مطرح می شود این است که «آیا خوشبختی و بدبختی ذاتی است» این ابهام در ذهن بعضی از ما وجود دارد که چگونه است که بعضی از انسان ها در خانواده ای متولد می شوند که زمینه های رشد و بالندگی به احسن وجه در آن خانواده وجود دارد. این که اگر راه رسیدن به خوشبختی دین داری است بعضی انسان ها در خانواده های دین دار و دین شناس متولد می شوند و بعضی دیگر در خانواده ای دین دار و بعضی هم در خانواده ای که اصلاً اعتقاد به دین ندارند. و کلاً این که راه خوشبختی هر چه که باشد برای گروهی هموار است و برای گروه دیگر نه.