هنگامی که هر یک از طرفین از پذیرش قوانین ( که بر سر آن با یک دیگر توافق کرده اند) سر باز زنند، در حقیقت حریم زناشویی را شکسته، حدود را نادیده گرفته اند. شکستن حریم زناشویی علل مختلفی دارد که یکی از مهم ترین عوامل، ناآگاهی طرفین از شکل گیری و وجود چنین حریمی در زندگی زناشویی است.
برخی از ما گمان می کنیم به محض این که اسم مان در شناسنامه ی دیگری ثبت شد، توانسته ایم رابطه ی زناشویی خود را هم تحقق ببخشیم و دیگر نیازی به شناخت از یک دیگر نداریم؛ در حالی که این شناخت حتی باید خیلی قبل تر از آن که زن و مرد به عنوان همسر در کنار یک دیگر قرار بگیرند، صورت پذیرد، تا با شروع رسمی زندگی زناشویی شان کم تر دچار مشکل شوند، زیرا ثبت محضری ازدواج، هم چون به نام کردن قباله ی مِلک نیست که پس از طی شدن مراحل دفتری و قانونی، سند به نام دیگری صادر شود و تا زمان نامعلوم و بدون هیچ گونه فراز و فرودی، مِلک به فرد جدید تعلق گیرد.
