زندگی سفری است که گاه بلند مدت و گاه کوتاه مدت است و همسران همسفرانی هستند که آغاز ازدواج، در مسیر زندگی پای مینهند . آنگاه که این سفر با شناخت همسفران همراه باشد و از آن شور و عشق ،نشاط و دلدادگی و محبت و مهربانی پدید آید ،آن دو دست در دست هم راه زندگی را طی میکنند در ظلمت سختی ها از هم جدانشده و در پیچ و خم حوادث همدیگر را رها نمیکنند . زمانی که در بارش و رحمت الهی قرار گیرند با بصیرت و روشنبینی تصمیم میگیرند و چون با ریزش زحمت و آوار مشکلات روبه رو شدند ،با تابناکی شناخت خویش ،یکایک موانع را کنار مینهند تا به راهی روشن و آرامش و شادکامی دست یافته ،پایانی ارزشمند و شایسته یابند.
این باران زیبا زمانی به باریدن خواهد گرفت که انتخابی شایسته آن را رقم زند و در زمان اصلی خودش قرار گیرد. اولین مرحله در ازدواج شناخت خود است ، به این معنی که فردی که قصد ازدواج و تشکیل یک زندگی مشترک را دارد ابتدا لازم است خود را بشناسد تا بتواند بفهمد کیست ،چه خصوصیاتی دارد و بعد از آن طبق شناختی که از خودش بدست آورده است معلوم میشودکه چه کسی و با چه شرایط و خصوصیاتی مناسب اوست.
معیارها و ملاک هایی که در انتخاب همسر باید در نظر گرفته شود را میتوان به دو قسم اصلی و غیر اصلی تقسیم کرد:
الف) آنهایی که رکن و اساسند و در یک زندگی سعادتمندانه لازم و ضروریند.
ب)آنهایی که شرط کمال هستند و برای بهتر و کاملتر شدن زندگی اند و بیشتر به سلیقه و موقعیت افراد بستگی دارد
ملاک های دسته اول عبارتند از:
