تأثیر آرمان های افراد بر زندگی زناشویی

همان طور که می دانید همه ی انسان ها از بدو تولدْ غرایزی دارند و ارضای هر یک از آن ها سبب ایجاد یک احساس خوشایند در افراد می شود که نوازش نام دارد. با توجه به همین نکته، در شکل گیری هر رابطه ی دو طرفه ای افراد می خواهند هر یک از ابعاد درونی شان (کودک، بالغ، والد) نوازش شود یا به عبارتی نیازهای هر بعد درونی شان به طور جداگانه ارضا شود.
هر اندازه این نوازش ها عمیق تر باشد نقش مؤثرتری در ارضای کودک، بالغ و والد درون افراد خواهد داشت، و هر اندازه این سه بخش درون بهتر، و البته به اندازه ارضا شود، آرمان های ذهنی افراد از هم خوانی بیش تری با واقعیت های بیرونی برخوردار خواهد شد، زیرا هر چه قدر به کودک، بالغ و والد درون کم تر توجه شود، افراد برای این که بتوانند خلاءهای حاصل از این بی توجهی را پر کنند گاهی به آن بخشی که نسبت به آن بی توجهی شده، توجه بیمارگونه پیدا می کنند و حاضرند برای رضای آن دست به هر کاری بزنند.

ارتباط کودک، بالغ، والد درون با سطوح نوازش

کودک درون، همان غرایز و نیازهای وجودی ماست که با آن ها متولد می شویم و اگرچه این غرایز و نیازها در میان همه ی افراد کاملاً یکسان نیست اما در بسیاری از جهات شبیه به یکدیگر است.
عدم یکسانی برخی از این نیازها، به دلیل تفاوت های شخصیتی و هم چنین اختلاف میان نوع و ساختار انرژی های درونی هر فرد است که باعث ایجاد تفاوت و عدم یکسانی در برخی زوایای کودک درون افراد با یک دیگر می شود. اما با تمام اختلاف هایی که هر یک از ما با دیگری به عنوان هم جنس و غیرهم جنس داریم، بعضی از غرایز ما یکسان و همسان است؛ مثلاً همه ی ما از خوردن، خوابیدن و آمیختن با غیرهم جنس لذت می بریم و به آن نیاز داریم. در نتیجه پاسخ دادن به هر یک از این غرایز و ارضا کردن هر کدام از این نیازها سبب ایجاد لذت و بروز آرامش در ما خواهد شد و برعکس، بی توجهی و سرکوب هر یک از این غرایز باعث ایجاد رنج و درد در ما می شود و از کارایی مان می کاهد.