ودّ در لغت به معنی محبت، دوست داشتن و آرزو داشتن آمده است.(الخوری الشرتونی، 1416، ج2: 1436؛ ابن فارس، 1398، ج6: 75) کلمه مودّت که شش بار در قرآن آمده به معنای محبتی است که اثرش در مقام عمل ظاهر باشد. بعضی نسبت مودّت به محبت را مانند نسبت خضوع به خشوع دانسته اند؛ زیرا به حالتی خضوع می گویند که در مقام عمل اثرش مشخص بود، برخلاف خشوع که به معنای نوعی تأثر نفسانی است که از مشاهده عظمت و کبریایی در دل پدید می آید.( طباطبایی، 1417، ج16: 166)